1. "ორი ვინმესი უნდა გეშინოდეს-ძლიერი მტრისა და ვერაგი მეგობრის.” — ქეი-ქუასი
2. მშვიდობა ყველაზე მოკლე მანძილია ორ ომს შორის.” — შპალენგერ
3. შენი წარსული იმალება შენს დუმილში, აწმყო _ საუბარში, ხოლო მომავალი _ შენს მცდარ ნაბიჯებში” — მილორად პავიჩ
4.
სიყვარული ყოველ ადამიანში იმყოფება როგორც ნათება, რომლითაც მისი
გრძნობებია მონიშნული. სიყვარული ცხოვრებაა და ცხოვრება სიყვარულია. ისევე,
როგორც ცეცხლისთვის წვა და წყლისთვის გაგრილება ბუნებრივია, ასევე
ადამიანისთვის სიყვარული ბუნებრივია. მის გარეშე იგი ადამიანად არსებობას
წყვეტს.” — შრი სატია საი ბაბ
5. "ხელოვანი უნდა ასახავდეს თავის ნაწარმოებში, როგორც ღმერთი — სამყაროში; იყოს ყველგანმყოფი და უხილავი” — ფლობერ
6. შეცდომიდან შეცდომამდე შესაძლებელია დიდი ჭეშმარიტების აღმოჩენა” — ზიგმუნდ ფროიდი
7. "ხმა ერისა, ხმა ღვთისა” — ძველი რომაული გამოთქმა
8. "სპილო ხორთუმით კლავს თავის მსხვერპლს,გველი_კოცნით, მეფე_ღიმილით, ხოლო მოღალატე_პატივისცემით” — გამსახურდია
9. "სიძე არის ადამიანი, რომელიც ქორწინებამდე ვერც კი წარმოიდგენდა, თუ ამდენი ნაკლი ჰქონდა.” — უცნობი ავტორი
10. "სამარცხვინოა სხვათა შეცდომებში რომ ვიქექებით, ჩვენსას ვერ ვხედავთ.” — დემოკრიტე
11. "ჩვენ ყველანი პაწაწკინტელა მწერები ვართ, მაგრამ მიმაჩნია, რომ პირადად მე ციცინათელა ვარ.” — უინსტონ ჩერჩილი
ეს
ცხოვრება სპექტაკლია,რომელიც სავსეა დრამატული,ტრაგიკული და ბედნიერი
წუთებით.ყოველი ჩვენგანი ამ სპექტაკლის მთავარი გმირია....სპექტაკლის
რეჟისორი კი უფალია.....უფალი რომელიც ალბათ ოპტიმისტურად აფასებს თითოეული
მსახიობის მიერ დაშვებულ შეცდომას და ცდილობს კიდევ მისცეს შანსი....თუმცა
ადამიანები ისეთი უსინდისოები ვართ,რომ ამ შანსს არასოდეს ვიყენებთ სა
ზოგჯერ არც კი ვიფიქრდებით იმას რომ უფალმა მეორე შანსი მოგვცა დაშვებული
შეცდომის გამოსასწორებლად,მაგრამ ამაოდ....შევცდებით,გული გვეტკინება და
კვლავ უფალთან მივალთ დახმარების სათხოვნელად....ის კი არასოდეს
მიგვატოვებს...ყოველთვის დაგვეხმარება.... უფალსაც ხომ ისევე სწყინს ჩვენი მონანიებული შეცდომების განმეორება,როგორც ჩვენ მეგობრის ღალატი.... ... კითხვის გაგრძელება »
ადამიანებისადმი ღირსეული მოპყრობა – ყოველგვარ ცოდნაზე მაღლაა. ძველი ებრაული ადამიანებიც პირუტყვებივით არიან: დიდები პატარებსა სჭამენ და პატარები კი იკბინებიან. ფრანსუა ვოლტერი
ადამიანებს არ შეუძლიათ თავიდან აიცილონ სიკვდილი, უმეცრება, უბედურება, მაგრამ ისინი ცდილობენ არ იფიქრონ ყოველივე ამის შესახებ და ამ გზით მაინც ეზიარონ ბედნიერებას. ბლეზ პასკალი
ადამიანებს არათუ ავიწყდებათ სიკეთე და შეურაცხყოფა, არამედ სიძულვილით იმსჭვალებიან კეთილმყოფელებისადმი და სიძულვილი უქრებათ შეურაცხმყოფელთა მიმართ. სიკეთე სიკეთის წილ და ბოროტება ბოროტების წილ მიაჩნიათ მონობად და დასჯისადმი მორჩილებად. ლაროშფუკო
ადამიანებს ბუნებით აქვთ მინიჭებული მეგობრობისადმი მიდრეკილება, რამეთუ ერთმანეთი სჭირდებათ, ერთმანეთს იბრალებენ და ხელშეწყობით ერთმანეთისათვის სარგებლობა მოაქვთ და რაკი ეს ესმით, ერთურთის მიმართ მადლიერებითაც არიან გამსჭვალული; მაგრამ, მეორე მხრივ, მათ მტრობისაკენ მისწრაფებაც აქვთ თანდაყოლილი, რადგან, თუ რასმე მშვენიერ და ამავე დროს სასიამოვნო საგნად ჩათვლიან, მის გამო ბრძოლას იწყებენ, ხოლო თუ ამ საგანზე სხვადასხვა აზრი გაუჩნდათ, ერთმანეთს უპირისპირდებიან. ჯიბრი და რისხვა სწორედ რომ მტრობის მაუწყებელია, მომხვეჭელობის სიყვარულიც შუღლსა და ქიშპობას იწვევს, ხოლო შური მუდამ ზიზღის საბაბი ხდება. სოკრატე
ადამიანებს ერთმანეთის არც გარეგნობა მოსდით თვალში და არც საქციელი. სხვისი მოქმედება, ყოფაქცევა, აზრები, გამოთქმები, არაფერი ეპიტნავებათ, არაფერი აკმაყოფილებთ. ერთი რაღაცას
... კითხვის გაგრძელება »
ადამიანები, რომელნიც მოსურნენი არიან გამორჩეულნი იყვნენ, უნდა ეცადნენ სახელის მოუხვეჭავად არ გალიონ ცხოვრება, მსგავსად სტომაქის მორჩილი მიწისკენ დახრილი პირუტყვისა. ცხოვრება, რომელსაც შევხარით, მოკლეა და უნდა შესძლო – რაც შეიძლება ხანგრძლივი ხსოვნა დასტოვო შენზე. მით უფრო, რომ დიდება, რასაც სიმდიდრე და სილამაზე იძლევა, ხანმოკლეა და არამყარი, სახელოვნება კი ბრწყინვალე და სამუდამო მონაპოვარია. გაიუს სალუსტიუს კრისპური
ადამიანები, რომლებსაც მუდამ არ სცალიათ, ჩვეულებრივად არაფერს აკეთებენ. გეორგ კრისტოფ ლიხტენბერგი
ადამიანები, რომლებიც ეძლევიან თავიანთ ვნებებს, ანდა თავს აძარცვინებენ სულიერ მღელვარებას, ვერასოდეს შეჰქმნიან რასმე ღირებულს. ისინი მხოლოდ ცხოვრებისათვის იცოცხლებენ. ძმები გონკურები
ადამიანები სწორედ მაშინ ბერდებიან, როდესაც კარგავენ შეყვარების უნარს! გაბრიელ გარსია მარკესი
ადამიანები ჩვეულებრივ საქმით წინააღმდეგობას უფრო ადვილად იტანენ, ვიდრე სიტყვით წინააღმდეგობას. ვოლფრამ ეშენბახი
ადამიანების მიმართ არ შეიძლება სინამდვილიდან აღებული კერძო მაგალითებით საერთო დასკვნების გამოტანა. არ შეიძლება ვიფიქროთ, რომ მხოლოდ იმიტომ, რომ ადამიანი-მოაზროვნე არსებაა, ყოველთვის აზრიანად იმოქმედებს, ანდა, რომ რაიმე ჟინით შეპყრობილი, თავის მოქმედებაში უცვლელად და თანამიმევრულად იხელმძღვანელებს მხოლოდ იმით. არა. მიუხედავად იმისა, რომ ყოველ ჩვენგანში არსებობს რაღაც მთავარი ზამბარა, რომელსაც მოძრაობაში მოჰყავს ყველაფერი – დანარჩენი, არსებობს კიდევ უთვალავი რაოდენო
... კითხვის გაგრძელება »
ადამიანზე ჯერ არავის უთქვამს უფრო საპატიო სიტყვები, ვიდრე: "თავად განსაზღვრე თავი შენი", რაც კანტის ფილოსოფიის ქვაკუთხედია. თვითგანსაზღვრის ეს დიადი იდეა თავს დაგვნათის და ირეკლება ბუნების იმ მოვლენებში, რომლებსაც სილამაზეს ვუწოდებთ. ფრიდრიხ შილერი ადამიანებზე, რომლებიც გაიძვერულად გვექცევიან, იმიტომ ვბრაზობთ, რომ მათ ჩვენზე ჭკვიანად მიაჩნიათ თავი. ფრანსუა დე ლაროშფუკო
ადამიანებთან ურთიერთობა გვაბედნიერებს და გვაუბედურებს კიდეც. ნიკოლაუ ზომბარტი
ადამიანები ბერდებიან, მაგრამ სრულად ვერ მწიფდებიან. ალფონს დოდე
ადამიანები და არა კედლები ჰქმნიან ქალაქს. ჩინური ანდაზა
ადამიანები ეკლესიაში ხშირად მოდიან გასაჭირის გამო ან ავადმყოფობისგან განკურნების სურვილით, ან, თუნდაც, სხვათა მიბაძვით, მაგრამ მათში თუ ჭეშმარიტმა სინანულმა არ გაიღვიძა და ღვთისადმი ჩვენი დამოკიდებულება ამ გრძნობას არ დაეფუძნა, რწმენა მალე გაფერმკრთალდება და ასეთნი ეკლესიიდანაც თავიანთი ნებით განდგებიან. ილია II
ადამიანები ერთმანეთს გაექცეოდნენ, თვითოეულის გული და სულისთქმა რომ დაფარული არ იყოს. იმანუელ კანტი
ადამიანები ერთმანეთში დიდხანს ვერ მორიგდებოდნენ, თუ რომ ერთმანეთს არ ატყუებდნენ. ლაროშფუკ
... კითხვის გაგრძელება »
ადამიანებისადმი ღირსეული მოპყრობა – ყოველგვარ ცოდნაზე მაღლაა.
