me Tu amayi var
SenTvis avtirdebi,
me Tu patara var
SenTvis gavizrdebi.
da Tu Wkviani var
SenTvis gavgijdebi.
Tu ki Segcivdeba
maSin mze viqnebi.
sicxe Segawuxebs?
maSin zRva viqnebi
CemiT Tu gaTbebi,
CemiT gagrildebi,
Tu ki geyvarebi
amas dagpirdebi
fex qveS gagegebi
Sens Tavs geficebi!
sxva Segiyvardeba?
Sen nu dafiqrdebi ibedniere
da msxverpli me viqneb Senze fiqrebi me ar masvenebs,
Senze ocneba Tavs ar manebebs,
ravqna? ravuyo? im guls, romelic
yovel dartymaze Sens Tavs maxsenebs! lamazi sizmari
wuxel mesizmra didi xiyvaruli.
am siyvaruliT didi sixaruli,
wuxel damesizmra Seni Tvali feri,
wuxel damesizmra CemTan modiodi.
Tvali gavaxile ocneba daimsxvra
da maSin mivxvdi rom zeca damengra,
minda sul viZino da sul damesizmros
didi siyvaruli
შენი სიყვარულით ცრემლი გაჟღენთილი შენი სიყვარულით
ცრემლი ჩამოგორდა თვალიდან
მე შენ გეუბნები ჩემი წრფელი გულით
იქნებ დაგვეწყო თავიდან
ცრემლი უკვე მკერდზე ჩამოვარდა თავიდან
ლოყა ამომიწვა ცხელმა ცრემლმა
მაგრამ ამასაც ავიტან
გული დამიფუფქეს ფიქრებმა მწველმა
მაგრამ ამასაც ავიტან
მე ჩაგჩურჩულე სიყვარულის მცველმა:
იქნებ დაგვეწყო თავიდან
თავი გამახსენა ღამემ საშინელმა
მაგრამ ამასაც ავიტან
ახლა გეუბნება ჩემი გულისცემა:
იქნებ დაგვეწყო თავიდან ისევ შემოგხედე თვალებში..
ისევ ამითრთოლე გული...
ისევ ჩერდებოდნენ წამები..
ისევ მომიწამლე გული..
ნეტა არასოდეს მენახე..
აღარ დამჩაგრავდა სევდა
ვეღარ მოვაღწიე შენამდე...
აღარ გამიღიმა ბედმა...
ისევ გაყინული სიჩუმე..
ისევ აირია გზები..
ისევ მომხიბვლელი ღიმილი..
ისევ სიყვარულით გელი..
ნეტავ ღმერთმა ცრემლი მაკმაროს..
სადღაც გაქრებოდა დარდი..
აღარ ვიტირებდი არასდროს..
ოღონდ გყვარებოდი წამით.
აკრძალული სიყვარული შენთან სიყვარულს მე მიშლის დედა არ ემეტება გოგონა სენთვის მაგრამ რა ვუყო ამ ჩემს სიყვარულს და რა ვქნა ხალხო მიზეზად სევდის დედა შენს გულში გაზაფხულია მაგრამ გოგონა გიკვდება მგონი ჩემი ცრემლები ბევრის მთქმელია ნუთუ ვერ ხვდები რა მჭირს რა მომდის თუ შენს გოგონას გული მეტკინა მწარე ტირილით დავნამავ კალთას სიყვარულია და ნუ დამიშლი მე ბედნიერი ვიქნები მასთან ჩემი ტკივილი რატომ არ გესმის ნუთუ ვერ ხვდები დედა რა მტკივა სიყვარული ხომ მისგან ვისწავლე როგორც პდტდრდ გოგონა მწირმა ღმერთო ძლიერო რა დავაშავე ორივე მინდა სატრფოც და დედაც ვერცერთს ვერ დავთმობ არ მემეტება ნახე რა მიყო ცხოვრების ბედმა დედა ნუ დამიშლი გულს ნუ დამიობლებ მე სიყვარული არ მინდა სხვისი მემის გარეშე დღეს ხომ არ მინდა მე მის გარეშე ვიქნები ქვრივი ზედმეტი მე ვარ ალბათ დედიკო ვერცერთ გიმეტებთ ვერ დავთმობ სატრფოს მე მის გარეშე წამი არ მინდა ნეტავ რა მინდა ამ ქვეყნად მარტო დედა სიყვარულს ნუ ჩამიმწარებ მასზე ფიქრები მუდამ გამყვება თუ დამაშორებ მასთან იცოდე ჩემი ხალისიც თან დამთავრდება
შენი ტრფობით, როგორც ბავშვურ წლებში კვლავ საოცრად ვემსგავსები ზღაპარს. არ ვიცვლები მხოლოდ შენზე ფიქრში, მე შენნაირ სხვას ვერავის ვნახავ. ხვალაც ისევ დაუბერავს დარდი და ვიქნები ხვალაც ისევ მთვრალი. მოდი, სანამ გათენდება სხვა დღე, რომ გინდა რომ არ მიხილო მკვდარი. საშინელი გაზაფხული მოგყავს, საოცარი იყო ზამთრის სუსხი. მენატრება ყინვა მაგ თვალების გათოვება და ზარები მწუხრის. ყველაფერი, როგორც ბავშვურ წლებში კვლავ საოცრად ემსგავსება ზღაპარს. კიდევ ერთხელ მიყვარხართქო გეტყვი და ვამთავრებ ამ უგულო თამაშს.
მჯერა მაინც ბოლოს ერთად შენ არ იცი თუ რა ხდება ჩემს გულში, აღარ არის ის, რაც იყო წარსულში, მომეძალა შენზე ფიქრი ტანჯული, ოჰ, რა ძნელი ყოფილა სიყვარული...
გული მტკივა, როცა შენს თავს ვისხენებ, ჩემს ფიქრებში ოცნების კოშკს ვიშენებ... რა ძნელია თურმე ასე ცხოვრება, როცა ძველი ტკბილად მოგაგონდება...
აგრამ შენთვის ბნელ ქურქში იმალები, დაჯერება გიჭირს, რაც ახლა ხდება ფიქრობ, მაინც ნატვრა შენი ახდება...
გარშემომყოფთ უჭირთ შენი გაგენა, შენი ფიქრის, დარდის გაზიარება, ვეგარ ვუდებ გულს ვერაფრის კეთებას ეს ფიქრებიც არაფრით არ მეშვება...
მინდა ვიყო ცარიელი, უგულო, რომ ცხოვრებას წრფელი თვალით ვუყურო... დაგივიწყო, გრძნობა დამისამარდეს თორემ გული ლამის ამომივარდეს...
მაინც გრძნობა წრფელი ფასეულია, ვინც ვერ იგრძნობს ის, თითქოს, ეულია; დავაბიჯებ ისევ შენზე ფიქრებით,
სიყვარული" მე შენ მიყვარხარ და არ მესმის რად მიბრაზდები? ნუ გგონია რომ მე ოდესმე დამავიწყდები მე შენ მიყვარხარ ჩემო კ
... კითხვის გაგრძელება »
ცხოვრება პატარა წიგნს წააგავს. მისი ფურცლები ისე სწრაფად იშლება, რომ
წაკითხვასაც ვერ ასწრებ. დღეები მიდიან და ფურცლებიც ნაწერით ივსება.
გაივლის ჟამი, მოხუცდები და წიგნიც ბოლომდე შეივსება. აიღებ წიგნს და თვალს
გადაავლებ შენს ცხოვრებას. ჯერ დაფიქრდები. სარჩევს თითს ჩააყოლებ. ნახავ
გვერდს და დაიწყებ კითხვას. კითხულობ და თვალზე ცრემლი გადგება. ფიქრობ, რა
უცებ გასულა სიცოცხლე, რა მალე შევსებულა ცხოვრების ფურცლები... ფურცელს
გადაშლი, დაჭმუჭნული და ჩაკეცილი ფურცელი შეგხვდება. ეს ხომ შენი ცხოვრების
ყველაზე მტკივნეული გვერდია. ჩაკეცილს გაასწორებ და ფურცვლას განაგრძობ.
იფიქრებ, დრო გავა და როგორმე გასწორდებაო, მაგრამ ნუ გეგონება, რომ სანამ
წიგნის ბოლოში გახვალ გასწორდეს, ვერა მეგობარო, ვერა! ისევ განაგრძობ
კითხვას, გადააწყდები სანიშნს, დაგაინტერესებს და გვერდს ჩაიკითხავ,
გაგეღიმება, ნოსტალგიაც შემოგაწვება და დანანებით იტყვი – "ეჰ, რა დრო
გასულა”, ცრემლსაც მოაყოლებ... ახლა სხვა გვერდზე გადაშლი, თავს გააქნევ და
ჩაიბუტბუტებ, "წუთისოფელო, რა უსამართლო ხარ” და შემდეგზე გადახვალ. აქ
ღმერთს მადლობას შესწირავ ბედნიერებისთვის. წიგნის ბოლოში ცხოვრების
ანალიზს წაიკითხავ, დაითვლი ბედნიერი ცხოვრების ფურცლებს, შემდეგ კი
მტკივნეულს, ბოლოს შეაჯამებ. დაინახავ, რომ ბედნიერი ჭარბობს და ამაყად
წამოიძახებ –"შეჩერდი წამო, რა მშვენიერი ხარ!”
როგორც ყოველთვის ისევ მომენატრე ისევ მომადგა თვალებზე ცრემლი ისევ შენ გნატრობ ისევ შენ გელი ისევ ვლოცულობ რომ იყო ჩემი ისევ წამომცდა მიყვარხარ მეთქი ისევ შენს სურათს ვესაუბრები ისევ აგორდა ფიქრის მორევი ისევ ადიდდა მდინარე ცრემლის ისევ ჩამესმის შენი ჩურჩული ისევ ე მომდის შენი სურნელი ისევ გამოჩნდა ცაზე ღუბელი ისევ გადავშალე სევდის ფურცელი მე უშენობას ვერ ვეგუები
შენ მზე ხარ ამქვეყნიური. გამონათება ღვთიური. შენ სამოთხე ხარ ვნებული, ვისთვისაც მიცემს მე გული. მე გაზაფხული გიწოდე, მზად ვარ, რომ ცეცხლში ვიწვოდე. მომედოს შენი სახმილი, ჭრილობა მქონდეს გახსნილი. შენ ტკივილი ხარ უძირო, და ღამის ბინდი უძილო. შენ ფანტაზიის ნაყოფი, ჩემი გულის არსაყოფი. შემოღამება ტალღებზე. შენ საპოვნელა ალპებზე. თვით ქალღმერთი ხარ სევდების, და ამ სევდებში ვბერდები. შენ ციდან ნამის ფრქვევა ხარ. უთქმელი ბედისწერა ხარ. შენ ოცნება ხარ მზიანი. თვალები, ხან დარდიანი. შენ დახუნძლული მტევანი. ვერ გედრებიან ევანი. შენ ქრისტესი ხარ მხევალი.
უთხარით რააა....
რამდენ ბიჭს (გოგოს) უთქვამს თქვენთვის რომ უყვარხართ....
1)არ დაემდურო მას ვინც ვერ შეგიყვარა, რადგან სიყვარული გრძნობაა და არა თანაგრძნობა!
2)დავკარგე ყველა გრძნობა ..მაგრამ მაინც მენატრება
3)გნატრობ,მოგელი
და შენს გზაზე მწყდება თვალები, იცი,მიყვარხარ,შენ თუ გინდა ნუ გეყვარები,
ვცდილობ,როგორმე მივაკვლიო სხვა გულის სითბოს, მაგრამ ყინულით დაფარულა
ქვეყანა თითქოს
4)შენთან ერთად ჩემთვის არაფერი-ყველაფერია; უშენოდ კი ჩემთვის ყველაფერიც კი არაფერია..
5)მე არ გემუქრები,უბრალოდ ცხოვრება გატკენს გულს,ისე როგორც ახლა მე მტკივა
6)გიყვარდეს
ის ვინც შენს სახეზე ღიმილს დახატავს და ბედნიერებას მოგიტანს, არა ის
ვისზეც ფიქრობ, ვინც შენს თვალებს ცრემლებით აავსებს და ვერასდროს ვერ
შეძლებს ბედნიერი გაგხადოს...
7)ყველაფერს აქვს დასასრული,იმასაც კი,რასაც დასაწყისიც არ ქონია.....
8)შეპასუხებით ჩემს დაბნევას ფუჭად ეცდებით,როგორც კი სიტყვას წამოიწყებთ,თავად შეცდებით..
9)მიყვარს
ტირიფი,იგი მაგონებს ცხოვრებისგან გაწამებულ დაღლილ ადამიანს,მისი
ჩამოშლილი ტოტები კი მტირალ ქალს,უიმედოს,ამ ცხოვრებაში ტანჯვისთვის
მოსულს...
10)უფალმა თქვა: - გეშინოდეს მისი ცრემლების, ვისაც შენ ჩაგრავ! ის ხომ დახმარებას მე მთხოვს..
11)იცითი ეხლა მართლა ძალაინ ცუდად ვარ....მართლა ცრემლებამდე მენატრება ერთი ადამი
... კითხვის გაგრძელება »
მე ადრეც მჯეროდა და ახლაც მჯერა ! -რისი? -სიყვარულის... -ოოხ... -რა იყო? ... -სიყვარული არ არსებობს!!! -რატომ ამბობ მაგას? -იმიტომ რომ ეგრეა... -არა! -მაშინ მითხარი: რა არის სიყვარული? როგორია სიყვარული? რა ფერია? -ფერი?... ფერი?... -ხო,ფერი! რა ფერია? -არ ვიცი... ვარდისფერია -რატომ ვარდისფერი? -ვარდისფერი ნაზი ფერია და რომ შეხედავ მაგ ფერს, რაგაც გიხარია, ბედნიერი ხარ. -რა გიხარია? -სიცოცხლე... -და სიყვარული?..სიყვარული როგორია? -უკვდავია. -არაა უკვდავი. -ნამდვილი სიყვარული უკვდავია. -როცა შენ გიყვარს, შენ ფიქრობ რომ ნამდვილია. თუ არა შენი სიყვარული? -ჩემი სიყვარული ნამდვილია. -იმისი? -იმისიც. -რატომ ფიქრობ მასე? გიკითხავს მისთვის? -არა! -აბა რა იცი? -ვგრძნობ. -ეგ როგორ? -თვალებში ჩახედე ადმიანს და დაინახავ! -სიყვარული თვალებში ჩანს? -ხო... -იმან რომ ჩაგხედოს თვალებში და გითხრას: არ მიყვარხარო!... მერეც იტყვი, რომ სიყვარული უკვდავია?.. -............... -რატომ გაჩუმდი? ჩაფიქრდი? -ხო,წარმოვიდგინე და... გული მეტკინა... -რატომ? -მერე არავინ მეყვარება? -არ ვიცი! -მე ის მეყვარება... ან არ მეყვარება... -ხო და... ეს იმას ნიშნავს, რომ სიყვარული უკვდავი არაა! -უკვდავია!... -კიდევ ეგრე ფიქრობ?!... -ხო. -რატომ? -მე ის თუ არა, სხვა მეყვარება... და ეს ხომ სი
... კითხვის გაგრძელება »
მე ადრეც მჯეროდა და ახლაც მჯერა ! 
