ახლა აქ რომ იყო, მეტყოდი, სულელი ხარო. მე კი არც კი ვიცი, უფრო მეწყინებოდა თუ მესიამოვნებოდა... რაღაცნაირი ამინდია, სევდიანი, ნაცრისფერი, ფიქრისფერი, ოცნებისფერი... ოღონდ, აუხდენელი ოცნების ფერი... ხოდა, მეც ვზივარ და ვოცნებობ: ახლა აქ რომ იყო...
თითქმის ყველაფერი მაღიზიანებს ირგვლივ... ალბათ, მეც ვაღიზიანებ ახლა ვინმეს... ნეტავ, ამ წამს რატომ არავისი აზრი არ მაინტერესებს შენ გარდა?... ახლა აქ რომ იყო, გკითხავდი ამას... თუმცა არა, არ გკითხავდი, ალბათ... სჯობს, ზოგი რამ უთქმელი დარჩეს...
ახლა აქ რომ იყო, მხარზე დაგადებდი თავს და ასე მიხუტებული კიდევ ერთხელ გეტყოდი, რომ მეშინია და გთხოვდი, არ დამტოვო... ახლა აქ რომ იყო, ასე ძალიან აღარ მომენატრებოდი... ახლა აქ რომ იყო, ვილაპარაკებდით ყველაფერზე ან, უბრალოდ, გავჩუმდებოდით და ისე ვილაპარაკებდით არაფერზე... ახლა აქ რომ იყო, ვაღიარებდი, რომ ეს ნაჯღაბნი შენ გეძღვნება... ახლა აქ რომ იყო, გეტყოდი, რომ მიყვარხარ... ახლა აქ რომ იყო...