ბიჭმა მხოლოდ 2 წლის შემდეგ - ანუ მაშინ წაიკითხა მისთვის მიძღვნილი ყველა
ბარათი, როცა ისინი უკვე დაქორწინებულები იყვნენ და გოგოს დასამალიც
არაფერი ჰქონდა.
"ამ მესიჯ-სკაიპობას არანაირი მარილი არ აქვს" ამას წინათ ხელში
ჩამივარდა გოგონას დღიური, სადაც ის თავის სასიყვარულო ბარათებს აგროვებდა.
16 წლის ანი შეყვარებულს ხშირად სწერდა წერილს, მაგრამ იშვიათად
უგზავნიდა.
ბიჭმა მხოლოდ 2 წლის შემდეგ - ანუ მაშინ წაიკითხა
მისთვის მიძღვნილი ყველა ბარათი, როცა ისინი უკვე დაქორწინებულები იყვნენ
და გოგოს დასამალიც არაფერი ჰქონდა. აი, რას სწერდა ანი მომავალ მეუღლეს
(სტილი დაცულია): ლიკა ქაჯაია "ჩემო სანატრელო, ჩემო თვალისჩინო, ჩემო
უებარო წამალო...
მიყვარხარ ძალიან, მიყვარხარ ტკივილამდე,
კივილამდე და საერთოდ, ჩემი სხეულის თითოეული კუნთი, შეკრთომა შენ
გეკუთვნის... ეს რას ნიშნავს? თავადაც არ ვიცი. ახლა მხოლოდ ის ვიცი, რომ
უზომოდ მენატრები, მაგრამ შენთან დარეკვას, შენს მოკითხვას ვერ ვახერხებ...
მერიდება და აზრებიც ამიტომ მაქვს გაფანტული...
ძალიან მინდა,
წერილი გამოგიგზავნო, მაგრამ ვიცი, ეს ყველაფერი რომ წაიკითხო, ბევრს
დამცინებ, მე კი შენი დაცინვის ისე მეშინია, როგორც არა ჩემი, არამედ შენი
სიკვდილის... მიყვარხარ, ტკბილო და იმედია, მალე გამოჯანმრთელდები. იმედია, შენი მომავალი ვარ..."
***
"ჩემო მესიჯომანო... ვიცი,
ეს ფურცლები, საწერკალამი არ გიყვარს, მაგრამ რა ვქნა, თუ თანამედროვე
ტექნიკას არ ვენდობ
... კითხვის გაგრძელება »
ახლა
აქ რომ იყო, მეტყოდი, სულელი ხარო. მე კი არც კი ვიცი, უფრო მეწყინებოდა
თუ მესიამოვნებოდა... რაღაცნაირი ამინდია, სევდიანი, ნაცრისფერი,
ფიქრისფერი, ოცნებისფერი... ოღონდ, აუხდენელი ოცნების ფერი... ხოდა, მეც
ვზივარ და ვოცნებობ: ახლა აქ რომ იყო... თითქმის ყველაფერი მაღიზიანებს
ირგვლივ... ალბათ, მეც ვაღიზიანებ ახლა ვინმეს... ნეტავ, ამ წამს რატომ
არავისი აზრი არ მაინტერესებს შენ გარდა?... ახლა აქ რომ იყო, გკითხავდი
ამას... თუმცა არა, არ გკითხავდი, ალბათ... სჯობს, ზოგი რამ უთქმელი
დარჩეს... ახლა აქ რომ იყო, მხარზე დაგადებდი თავს და ასე მიხუტებული
კიდევ ერთხელ გეტყოდი, რომ მეშინია და გთხოვდი, არ დამტოვო... ახლა აქ რომ
იყო, ასე ძალიან აღარ მომენატრებოდი... ახლა აქ რომ იყო, ვილაპარაკებდით
ყველაფერზე ან, უბრალოდ, გავჩუმდებოდით და ისე ვილაპარაკებდით არაფერზე...
ახლა აქ რომ იყო, ვაღიარებდი, რომ ეს ნაჯღაბნი შენ გეძღვნება... ახლა აქ
რომ იყო, გეტყოდი, რომ მიყვარხარ... ახლა აქ რომ იყო...