----------------------------------
მჯერა მაინც ბოლოს ერთად შენ არ იცი თუ რა ხდება ჩემს გულში, აღარ არის ის, რაც იყო წარსულში, მომეძალა შენზე ფიქრი ტანჯული, ოჰ, რა ძნელი ყოფილა სიყვარული...
გული მტკივა, როცა შენს თავს ვისხენებ, ჩემს ფიქრებში ოცნების კოშკს ვიშენებ... რა ძნელია თურმე ასე ცხოვრება, როცა ძველი ტკბილად მოგაგონდება...
აგრამ შენთვის ბნელ ქურქში იმალები, დაჯერება გიჭირს, რაც ახლა ხდება ფიქრობ, მაინც ნატვრა შენი ახდება...
გარშემომყოფთ უჭირთ შენი გაგენა, შენი ფიქრის, დარდის გაზიარება, ვეგარ ვუდებ გულს ვერაფრის კეთებას ეს ფიქრებიც არაფრით არ მეშვება...
მინდა ვიყო ცარიელი, უგულო, რომ ცხოვრებას წრფელი თვალით ვუყურო... დაგივიწყო, გრძნობა დამისამარდეს თორემ გული ლამის ამომივარდეს...
მაინც გრძნობა წრფელი ფასეულია, ვინც ვერ იგრძნობს ის, თითქოს, ეულია; დავაბიჯებ ისევ შენზე ფიქრებით,
სიყვარული" მე შენ მიყვარხარ და არ მესმის რად მიბრაზდები? ნუ გგონია რომ მე ოდესმე დამავიწყდები მე შენ მიყვარხარ ჩემო კარგო ძლიერ მიყვარხარ და გევედრები გაიგო რომ ძლიერ მჭირდები!!! შენმა თვალებმა დამავიწყა ვინ ვარ რა მინდა რატომ მოვედი ამ ქყევყანაზე,რად დავიბადე? მე სიყვარულმა უკვე ბევრჯერ მწარედ მატირა, გაიგე კარგო მიყვარხარ და არ გიღალატებ !! შენზე ფიქრებში ბევრი ღამე გამითევია და ოცნებებში ბევრი ლექსი დამიწერია მე ცხადში მინდა დავწერო ლექსი ლამაზო შენზე რომ შეიცვალო წარმოდგენა ძვირფასო ჩემზე უნდა გაიგო მე შენ მიყვარხარ რომ შენს თავს არვის დავუთმობ არა!! უნდა გაიგო რომ წყურვილი მკლავს მე შენზე კოცნის ძვირფასო მართლა!!.. მართლა დამჩაგრა ცხოვრებამ კარგო მასწავლა ბევრი : ცუდი და კარგი და რომ მიყვარხარ უნდა გაიგო რომ მე არ მინდა უშენოდ თავი..!!!
ლექსები მონატრებაზე მენატრება შენი სახე, ამ დილითაც სიზმრად გნახე. ისევ მათბობს შენი ფერი, არ მამშვიდებს არაფერი.
აღარ მშველის ლექსის წერა, ზურგით მიდგას ბედისწერა. დამავიწყდა უკვე ლოცვა, მახსოვს მხოლოდ შენი კოცნა.
თავში დამსდევს ერთი აზრი, ვერ გავუგე შინაარსი. ვერ დავხატე გრძნობის ფერი, ყალბი გახდა ყველაფერი.
ვერ ვუყურებ მწვანე ჭადრებს, ვეღარ ვხედავ რა შენს თვალებს. არ მიპყრობდა ფერი ვარდის, მაშინ, როცა გვერდით მყავდი.
დამეკარგა გრძნობა, სმენა, აღარც ჩიტის მესმის სტვენა. დამრჩა მხოლოდ დარდი, წყენა, ერთადერთი ჩუმი რწმენა
|