ცხოვრება პატარა წიგნს წააგავს. მისი ფურცლები ისე სწრაფად იშლება, რომ
წაკითხვასაც ვერ ასწრებ. დღეები მიდიან და ფურცლებიც ნაწერით ივსება.
გაივლის ჟამი, მოხუცდები და წიგნიც ბოლომდე შეივსება. აიღებ წიგნს და თვალს
გადაავლებ შენს ცხოვრებას. ჯერ დაფიქრდები. სარჩევს თითს ჩააყოლებ. ნახავ
გვერდს და დაიწყებ კითხვას. კითხულობ და თვალზე ცრემლი გადგება. ფიქრობ, რა
უცებ გასულა სიცოცხლე, რა მალე შევსებულა ცხოვრების ფურცლები... ფურცელს
გადაშლი, დაჭმუჭნული და ჩაკეცილი ფურცელი შეგხვდება. ეს ხომ შენი ცხოვრების
ყველაზე მტკივნეული გვერდია. ჩაკეცილს გაასწორებ და ფურცვლას განაგრძობ.
იფიქრებ, დრო გავა და როგორმე გასწორდებაო, მაგრამ ნუ გეგონება, რომ სანამ
წიგნის ბოლოში გახვალ გასწორდეს, ვერა მეგობარო, ვერა! ისევ განაგრძობ
კითხვას, გადააწყდები სანიშნს, დაგაინტერესებს და გვერდს ჩაიკითხავ,
გაგეღიმება, ნოსტალგიაც შემოგაწვება და დანანებით იტყვი – "ეჰ, რა დრო
გასულა”, ცრემლსაც მოაყოლებ... ახლა სხვა გვერდზე გადაშლი, თავს გააქნევ და
ჩაიბუტბუტებ, "წუთისოფელო, რა უსამართლო ხარ” და შემდეგზე გადახვალ. აქ
ღმერთს მადლობას შესწირავ ბედნიერებისთვის. წიგნის ბოლოში ცხოვრების
ანალიზს წაიკითხავ, დაითვლი ბედნიერი ცხოვრების ფურცლებს, შემდეგ კი
მტკივნეულს, ბოლოს შეაჯამებ. დაინახავ, რომ ბედნიერი ჭარბობს და ამაყად
წამოიძახებ –"შეჩერდი წამო, რა მშვენიერი ხარ!”
როგორც ყოველთვის ისევ მომენატრე ისევ მომადგა თვალებზე ცრემლი ისევ შენ გნატრობ ისევ შენ გელი ისევ ვლოცულობ რომ იყო ჩემი ისევ წამომცდა მიყვარხარ მეთქი ისევ შენს სურათს ვესაუბრები ისევ აგორდა ფიქრის მორევი ისევ ადიდდა მდინარე ცრემლის ისევ ჩამესმის შენი ჩურჩული ისევ ე მომდის შენი სურნელი ისევ გამოჩნდა ცაზე ღუბელი ისევ გადავშალე სევდის ფურცელი მე უშენობას ვერ ვეგუები
ბოლოს სულ ბოლოს ქალის კივილი გაიგონა...-`ვაიმე დედა~-დაიწერა ბაგეზე. თვალები ძვლივს გაახილა... ...უცნობი კედლები_მოთეთრო-მონაცრისფრო. `სადა ვარ?~_გაიფიქრა... ფიქრი არ დააცალეს თეთრ ხალათიანმა ექიმებმა. _თვალები გაახილა! ცოცხალია... ცოცხალი! _გადარჩა? _სადა ვარ?_ და ვერც თქვა ეს ორი სიტყვა... გონება დაძაბა და გაახსენდა... მშვენიერი დღე იყო, ღრუბლის ნაფლეთებს შორის მზე იჭყიტებოდა, დილით
მეგობართან წავიდა.არ შეეძლო ვინმესთვის არ გაენდო თავისი სატკივარი.
ეგონა რომ არ ვთქვა გული გამისკდებაო. არავინ დახვდა სახლში. ნელა დაეშვა
კი
... კითხვის გაგრძელება »
შენ მზე ხარ ამქვეყნიური. გამონათება ღვთიური. შენ სამოთხე ხარ ვნებული, ვისთვისაც მიცემს მე გული. მე გაზაფხული გიწოდე, მზად ვარ, რომ ცეცხლში ვიწვოდე. მომედოს შენი სახმილი, ჭრილობა მქონდეს გახსნილი. შენ ტკივილი ხარ უძირო, და ღამის ბინდი უძილო. შენ ფანტაზიის ნაყოფი, ჩემი გულის არსაყოფი. შემოღამება ტალღებზე. შენ საპოვნელა ალპებზე. თვით ქალღმერთი ხარ სევდების, და ამ სევდებში ვბერდები. შენ ციდან ნამის ფრქვევა ხარ. უთქმელი ბედისწერა ხარ. შენ ოცნება ხარ მზიანი. თვალები, ხან დარდიანი. შენ დახუნძლული მტევანი. ვერ გედრებიან ევანი. შენ ქრისტესი ხარ მხევალი.
უთხარით რააა....
რამდენ ბიჭს (გოგოს) უთქვამს თქვენთვის რომ უყვარხართ....
ეს
ცხოვრება სპექტაკლია,რომელიც სავსეა დრამატული,ტრაგიკული და ბედნიერი
წუთებით.ყოველი ჩვენგანი ამ სპექტაკლის მთავარი გმირია....სპექტაკლის
რეჟისორი კი უფალია.....უფალი რომელიც ალბათ ოპტიმისტურად აფასებს თითოეული
მსახიობის მიერ დაშვებულ შეცდომას და ცდილობს კიდევ მისცეს შანსი....თუმცა
ადამიანები ისეთი უსინდისოები ვართ,რომ ამ შანსს არასოდეს ვიყენებთ სა
ზოგჯერ არც კი ვიფიქრდებით იმას რომ უფალმა მეორე შანსი მოგვცა დაშვებული
შეცდომის გამოსასწორებლად,მაგრამ ამაოდ....შევცდებით,გული გვეტკინება და
კვლავ უფალთან მივალთ დახმარების სათხოვნელად....ის კი არასოდეს
მიგვატოვებს...ყოველთვის დაგვეხმარება.... უფალსაც ხომ ისევე სწყინს ჩვენი მონანიებული შეცდომების განმეორება,როგორც ჩვენ მეგობრის ღალატი.... ... კითხვის გაგრძელება »
1 – Africans – Ek het jou lief 2 – Albanian – Te dua 3 – rabic – Ana behibak (to male) 4 – Arabic – Ana behibek (to female) 5 – Armenian – Yes kez sirumen ... კითხვის გაგრძელება »
ალიან მაგარი და შოკისმომგვრელი სტატუსები არ არის მაგრამ მეტად ჩამაფიქრებელი და საზრიანია
1) სიყვარული ავადმყოფობაა, რომელიც არც ჭკვიანებს ინდობს და არც ბრიყვებს 2)
ქურდობისთვის ისჯება ყოველი , ეს ყველამ იცის და კანონში წერია, მე
მაინტერესებს და პასუხს მოველი, გულის ქურდობისთვის რამდენი წელია ? 3) ჭკვიანების დაცინვა სულელების ბუნებრივ პრივილეგიას წარმოადგენს 4)სამი
რამ არასოდეს დაბრუნდება უკან: დრო, სიტყვა, შესაძლებლობა.სამი რამ არ
უნდა იყოს დაკარგული: მშვიდობა, იმედი და ღირსება. სამი რამ არის ყველაზე
ძვირფასი: სიყვარული. რწმენა, მეგობრობა. 5)ნურასოდეს ნუ ესვრი ტალახს სხვას, რადგან ხელ გასვრილი შენ დარჩები. 6)არასოდეს
გამიკეთებია სხვისთვის ის, რაც ჩემი თავისთვის არ მენდომებოდა, სხვის
უბედურებაზე ჩემი ბედნიერება არ ამიგია...სხვისი ტკივილი ჩემი სიხარული არ
ყოფილა..სხვისი ცრემლი ჩემად მიმიღია..მაგრამ ამის დანახვა ბევრს არ
სურს... და ვერც დაინახავს ! 7)დროო, შეჩერდი!ასე იოლად მე ვერ გაგატან ბედნიერ წამებს. 8)..სიკვდილი ბევრად ჯობია ღალატს, ვინა თქვა ვითომ მისი ტოლია, სიკვდილის შემდეგ კაცი ისვენებს, ღალატის მერე? - არამგონია... 9)ცხოვრება რომ აიტანოთ ორ რამეს უნდა შეეგუოთ:ჭრილობებს,რომლებსაც დრო გაყენებთ და უსამართლობას,რომლებსაც ადამიანები გაყენებენ 10)მუხლზე დავდგები ერთადერთი უფლის წინაშე...ადამიანთან?-არასოდეს არ დავიჩოქებ!!!!!! 11)სიყვარული არის გაუგებრობა სულელებს შორის _))) 12)გამყიდეს
... კითხვის გაგრძელება »