გარეთ გავედი და დავინახე

გარეთ გავედი და დავინახე,
ხეზე ფოთლებს თოვლი რომ ათოვს,
შიგნით შემოვედი და შევამჩნიე,
შენი მზერა ჩემს გულს რომ ათბობს

და გამახსენდა ის სიყვარული
ვარდისფერ ცაზე ღრუბელს რომ აქრობს,
აღარ გაგრძელდეს ნეტა ეს წუთი
და შენი მზერა დამრჩეს სულ ახლოს.

მაგრამ ვიცი რომ არ შეჩერდება
ეს მშვენიერი წამი ლამაზი
მაგრამ მე მაინც გამახსენდება
ერთობ მშვენიერ დილის დასაწყის

ადამიანებისადმი ღირსეული მოპყრობა – ყოველგვარ ცოდნაზე მაღლაა.
ძველი ებრაული
ადამიანებიც პირუტყვებივით არიან: დიდები პატარებსა სჭამენ და პატარები
კი იკბინებიან.
ფრანსუა ვოლტერი

ადამიანებს არ შეუძლიათ თავიდან აიცილონ სიკვდილი, უმეცრება,
უბედურება, მაგრამ ისინი ცდილობენ არ იფიქრონ ყოველივე ამის შესახებ და ამ
გზით მაინც ეზიარონ ბედნიერებას.
ბლეზ პასკალი

ადამიანებს არათუ ავიწყდებათ სიკეთე და შეურაცხყოფა, არამედ
სიძულვილით იმსჭვალებიან კეთილმყოფელებისადმი და სიძულვილი უქრებათ
შეურაცხმყოფელთა მიმართ. სიკეთე სიკეთის წილ და ბოროტება ბოროტების წილ
მიაჩნიათ მონობად და დასჯისადმი მორჩილებად.
ლაროშფუკო

ადამიანებს ბუნებით აქვთ მინიჭებული მეგობრობისადმი მიდრეკილება,
რამეთუ ერთმანეთი სჭირდებათ, ერთმანეთს იბრალებენ და ხელშეწყობით
ერთმანეთისათვის სარგებლობა მოაქვთ და რაკი ეს ესმით, ერთურთის მიმართ
მადლიერებითაც არიან გამსჭვალული; მაგრამ, მეორე მხრივ, მათ მტრობისაკენ
მისწრაფებაც აქვთ თანდაყოლილი, რადგან, თუ რასმე მშვენიერ და ამავე დროს
სასიამოვნო საგნად ჩათვლიან, მის გამო ბრძოლას იწყებენ, ხოლო თუ ამ საგანზე
სხვადასხვა აზრი გაუჩნდათ, ერთმანეთს უპირისპირდებიან. ჯიბრი და რისხვა
სწორედ რომ მტრობის მაუწყებელია, მომხვეჭელობის სიყვარულიც შუღლსა და
ქიშპობას იწვევს, ხოლო შური მუდამ ზიზღის საბაბი ხდება.
სოკრატე

ადამიანებს ერთმანეთის არც გარეგნობა მოსდით თვალში და არც საქციელი.
სხვისი მოქმედება, ყოფაქცევა, აზრები, გამოთქმები, არაფერი ეპიტნავებათ, არაფერი
აკმაყოფილებთ. ერთი რაღაცას ... კითხვის გაგრძელება »

ადამიანები, რომელნიც მოსურნენი არიან გამორჩეულნი იყვნენ, უნდა
ეცადნენ სახელის მოუხვეჭავად არ გალიონ ცხოვრება, მსგავსად სტომაქის მორჩილი
მიწისკენ დახრილი პირუტყვისა. ცხოვრება, რომელსაც შევხარით, მოკლეა და უნდა
შესძლო – რაც შეიძლება ხანგრძლივი ხსოვნა დასტოვო შენზე. მით უფრო, რომ
დიდება, რასაც სიმდიდრე და სილამაზე იძლევა, ხანმოკლეა და არამყარი,
სახელოვნება კი ბრწყინვალე და სამუდამო მონაპოვარია.
გაიუს სალუსტიუს კრისპური

ადამიანები, რომლებსაც მუდამ არ სცალიათ, ჩვეულებრივად არაფერს
აკეთებენ.
გეორგ კრისტოფ ლიხტენბერგი

ადამიანები, რომლებიც ეძლევიან თავიანთ ვნებებს, ანდა თავს აძარცვინებენ
სულიერ მღელვარებას, ვერასოდეს შეჰქმნიან რასმე ღირებულს. ისინი მხოლოდ
ცხოვრებისათვის იცოცხლებენ.
ძმები გონკურები

ადამიანები სწორედ მაშინ ბერდებიან, როდესაც კარგავენ შეყვარების უნარს!
გაბრიელ გარსია მარკესი

ადამიანები ჩვეულებრივ საქმით წინააღმდეგობას უფრო ადვილად იტანენ,
ვიდრე სიტყვით წინააღმდეგობას.
ვოლფრამ ეშენბახი

ადამიანების მიმართ არ შეიძლება სინამდვილიდან აღებული კერძო
მაგალითებით საერთო დასკვნების გამოტანა. არ შეიძლება ვიფიქროთ, რომ მხოლოდ
იმიტომ, რომ ადამიანი-მოაზროვნე არსებაა, ყოველთვის აზრიანად იმოქმედებს,
ანდა, რომ რაიმე ჟინით შეპყრობილი, თავის მოქმედებაში უცვლელად და
თანამიმევრულად იხელმძღვანელებს მხოლოდ იმით. არა. მიუხედავად იმისა, რომ
ყოველ ჩვენგანში არსებობს რაღაც მთავარი ზამბარა, რომელსაც მოძრაობაში მოჰყავს
ყველაფერი – დანარჩენი, არსებობს კიდევ უთვალავი რაოდენო ... კითხვის გაგრძელება »

გრძნობინეთ ბავშვს, რომ გიყვართ და მაშინ ნახავთ, რომ საჭირო არ არის

********************

ყოველ საღამოს, როცა მზე ჩადის

და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება 

აი ეს არის მწარე სიმართლე...

********************

მენატრება შენი სახე,
ამ დილითაც სიზმრად გნახე.
ისევ მათბობს შენი ფერი,
არ მამშვიდებს არაფერი.

აღარ მშველის ლექსის წერა,
ზურგით მიდგას ბედისწერა.
დამავიწყდა უკვე ლოცვა,
მახსოვს მხოლოდ შენი კოცნა

მინატრე როცა...გაუსაძლისი ტკივილი დაგღლის.

---------------------------------

ვერ ვიძინებ იმიტომ,
რომ შენზე ვფიქრობ.
შენზე ვფიქრობ იმიტომ,
რომ მენატრები.
მენატრები იმიტომ,
რომ კარგი ხარ და…
კარგი ხარ და
უსაშველოდ მედარდები.
მედარდები იმიტომ,
რომ ძლივს გიპოვე.
გიპოვე და,
დასაკარგად მენანები.
მოდი ჩემთან,
შემოაღე გულის კარი…
მონატრებავ,
უსაშველოდ მენატრები