გასაკვირია და დილას 6ზე გამეღვიძა..ავდექი დაუყოვნებლივ. მოვწესრიგდი და ქუჩაში გავედი.სასიამოვნო დილა იყო. ლილის სახლისკენ წავედი..ადრე იუო იქ ჯერ რა მინდოდა, ამიტომ ტბისკენ გავაგრძელე სიარული.გავჩერდი და ფიქრი დავიწყე.ეს ის ადგილი იყო სადაც ლუკა სიყვარულში გამომიტყდა.ეს ადგილი შემიყვარდა..იქვე დიდი მუხა იდგა,პირდაპირ ტბასთან და მეც ჩამოვჯექი.ვუყურებდი მზის ამოსვლას. ულამაზესი სანახავი იყო,კამკამა წყალზე მზის მარგალიტები ეფინებოდა,ასეთი სანახაობა ჯერ ნანახი არ მქონია.გადავწყვიტე ლუკა გამომეღვიძებია და ერთად გვეყურებია მზის ამოსვლისთვის..სახლში შევედი .ლუკას ოთახში ავირბინე და ვაღვიძებდი:
(მე):-ლუკა გაიღვიძე რა.. ლუკა! ლუკა!.
(ლუკა):-მმმმჰ..მაცა რა.ამ დილაუთენია აქ რა გინდა?
(მე):-ადექი რა.. ვერაფრით გავაღვიძე.გვერდი იბრუნა.მეც გამახსენდა რომ ამ დროს წყალია საჭირო..მეც ავდექი და ჭიქა წყალი გადავასხი თავზე..
(ლუკა):-ააააჰჰ.!!! იყვირა ბოლო ხმაზე..და შემდეგ სიცილი აგვიტყდა.. გვერდზე მივუწექი..
(ლუკა):-დილამშვიდობის პრინცესა..და მაკოცა.
(მე):-მიდი რა ადექი.ძალიან ჩქარა.სადღაც უნდა წაგიყვანო..არც არაფერი უკითხავს .ადგა და მზადება დაიწყო..10 წუთში სახლიდან გამოვედით.
(ლუკა):-აბა საით?
(მე):- წამო ტბასთან ,მზის ამოსვლას ვუყუროთ.ულამაზესი რამაა..
უცბად ხელში ამიყვანა და ისე გაიქცა..მუხისკენ მივუთითე. ორივე ჩამოვჯექით.
(ლუკა):-მართლაც რომ ულამაზესია.
(მე):- აი.ხომ ხედავ? გინდა აქ ყოველ დილას ვიაროოთ?
(ლუკა):-აჰაამ..და თავი დამიქნია.. იცოდე ყოველ დილით 6ზე აქ ვიქნებით.
(მე):-კარგი..ამ მუხასთან..ლუკაც დამთანხმდა.. იქვე წვეტიანი ქვა ეგდო ..აიღო და მუხაზე ჩვენი სახელები ამოტვიფრა..
(ლუკა):-მოდი ამ ხეს სახელი მოვუფიქროთ.მხოლოდ ჩვენი ხე იყოს..რომელსაც ყოველ დილას მოვინახულებთ და ჩვენს ამბებეს მოვუყვებით.. მე ამ დროს გაბრწყინებული სახით ვუყურებდი.
(მე):-კარგი. და რა დავარქვათ?
(ლუკა):არ ვიცი.. მოდი რამე ლამაზი სახელი ავარჩიოთ.. იმდენი ვიფიქრეთ..არაფერი მოგვწონდა.. სახელები შემოგველია..
(მე):-მოდი უბრალოდ "ჩვენი ხე" დავარქვათ..ბანალურია მაგრამ მე მომწოონს..
(ლუკა):-კარგი ეგრე იყოს..
ჩვენს ხეს ყველაფერი მოვუყევით რაც შეგვემთხვა.შემდეგ უბრალოდ ვისხედით და ტბას ვუყურებდით.
(ლუკა):-იცი როგორ მიყვარხარ?
(მე):-ვიცი..
(ლუკა):-არაა!..არ იცი..
მე გავჩუმდი.დავინახე იქვე მოხუცი წყვილი იჯდა.და ერთმანეთს ესიყვარულებოდა..იცინოდნენ..ლუკასაც დავანახე.
(ლუკა):-კარგია როდესაც იცი რომ ვინმეს ეყვარები სამუდამოდ.
(მე):-კი... მე მეყვარები.სულ , სულ.. რაც არ უნდა მოხდეს ჩემს გულში მაინც იქნები..
(ლუკა):-იციი ჩვენო ხეოო? მე ვფიცავ რომ ჩემი პრინცესა მუდამ მეყვარება.
(მკე):-მეც ვფიცავ.. რომ მოვკვდები მერეც მეყვარება..
საათს დავხედე..11 იყო უკვე..
(მე):- კარგი წამო სახლში წავიდეთ..
(ლუკა):- ხოომ.. ნუციკოს დაურეკე წამოვიდეს.და რამე კინოც წამოიღოს.
მეც დავურეკე. სახლში რომ მივედით ნუციკო იქ დაგვხვდა..ყველაფერი ჩამობნელებული იყო..
(ლუკა):- რა იყო ნუცი,რა გიქნია ეს?
(ნუციკო):-საშინელებათა ფილმი მოვიტანე.დაიცა ჩავრთავ... მე ზევით ავედი,ლილი უნდა გამეღვიძებია..მთელი ოცი წუთი დამჭირდა..
(მე):-ადექი ახლა შე მძინარავ..
(ლილი):- ხო ხო..აი ერთი წუთიც და.. მე ქვევით ჩამოვედი.. აღარ დავუცადე..ნუციკო ლუკაზე იყო ჩახუტებული,საცოდავს ისე ესინოდა თვალები გადმოეყარა.. მე ვითომ გავბრაზდი:
(მე):- უკვე მღალატობ არაა??მაგრამ მაინც გამეცინა..
(ლუკა):- კარგი რა...! რა იყო? ხომ იცი რომ მიყვარხარ?მეც მათ მივუჯექი.ლუკამ ხელები ახლა მე მომხვია და კოცნა დამიწყო კისერზე..თან ვიცინოდი..ისე მეღუტუნებოდა...
(ნუციკო):- რა იყოოთ?? მახარბებთ? გეყოს ახლა რამდენჯერ უნდა აკოცოო! თქვა გაჯავრებული ხმით..ამაზე კი მთლად გადავფიჩინდი..
(ლუკა):-რამდენჯერ და მილიონჯერ უნდა ვაკოცო..მოდი ერთი დამითვალე რა..
ნუციკომ ტელეფონი აიღო. არ ვიცი ანას დაურეკა თუ ლინას მაგრამ სთხოვა რომ ჩვენთან მოსულიყო სასწრაფოდ..ხუთ წუთში კარებზე ზარი იყო.ნუციკო მივარდა.კარი გამოაღო.დავინახე ნიკი იდგა... მივარდა და მხურვალედ აკოცა.ტუჩებში აკოცა.ნიკიმ თავიდან მხრები აიჩეჩა, მაგრამ ხელები მაგრად მოხვია შემდეგ .დაატრიალა..და მანაც საპასუხო კოცნა გაუგზავნა. მე ვიღიმოდი.. მაგარი წყვილლი იყო.
(ნუციკო):- მიყვარხარ ნიიიიიიიიიიიკ!
(ნიკი):- მეც მიყვარხარ სიცოცხლევ.. მე და ლუკას აღარაფერი გვითქვამს .ისინიც გვერდზე მოგვიჯდნენ.ოთხივენი ადიელაში ვიყავით გამოხვეული.. კინოს ყურება გავაგრძელეთ.ნუცის ბედნიერი სახე ჰქონდა .. ნიკიც გამალებით გახედდა ხოლმე და აკოცებდა..ლილი?! ლილის ალბად ჩაეძინა.მაგრამ სანახაობა კი გამოტოვა..