(ლუკა) - ნუუც (გადაკოცნა) როგორ ხარ ?
(ნუცა) - კარგად შენ ?
(ლუკა) - მეეც ... მგონი უნდა გველაპარაკა ხო ?
(ნუცა) - ხოო ... მომიყევი შენზე რამეე ...
ნუცამ და ლუკამ ბევრი ილაპარაკეს ... მთელი დასვენება ერთად იყვნენ ... ნუცა 7 კლასელი იყო თანაც ამ კლასისთვის ასაკით პატარა იყოო ... ლუკა სულ ეუბნებოდაა ბავშვი ხარო ... ჩემი ბოთე ბავშვიო ... ნუცა რათქმაუნდა ხვდებოდა რომ ლუკა როგორც ბავშვს ისე უყურებდა ... გული ტკიოდა მაგრამ უძლებდა ...
ლუკას და ნუცას ძალიან მაგარი ურთიერთობა ქონდათ ... ხშირად წერდნენ ერთანეთს ... ნუცა გრძნობდა რომ ლუკას ის მოსწონდა ... ისე იქცეოდა და ისე წერდა ... ერთ დღესაც მესიჯობის დროს სიყვარულზე ჩამოვარდა ლაპარაკი ...
(ნუცა) - ლუუკ ვინმე გიყვარს ?
(ლუკა) - კი?
(ნუცა) - მართლა ? რა ქვია ?
(ლუკა) - ვერ გეტყვი ! მაგრამ გეტყვი რომ პატარაა ჩემზეე ...
(ნუცა) - 6 ? რატომ არ ეუბნები ?
(ლუკა) - არა ... პატარაა და ვუფრთხილდები არ ვიცი როგორ გაიგებს ... ( მე მეუბნებოდა სულ პატარა ხარ და გიფრთხილდებიო)
(ნუცა) - 7 ?
(ლუკა) - შეიძლება კი შეიძლება არა ... და შენ გიყვარს ვინმე ?
(ნუცა) - კი მაგრამ ჩემზე დიდია ...
(ლუკა) - რატომ არ ეუბნები ? უთხარი! იქნებ იმასაც უყვარხარ და რადგან პატარა ხარ ვერ გიმხელს ? დამპირდი რომ ეტყვი !
(ნუცა) - ბიჭი ისაა და თვითონ მითხრას პირველმა ...
(ლუკა) - იქნებ პატარა რომ ხარ იმიტომ გიმალავს ? არ იცი როგორ გაიგებ და შენი დაკარგვა არ უნდა ... დამპირდი რომ ეტყვი !
(ნუცა) - კაი გპირდები ...
(გიო) - მიდი ეხლავე უთხარი ... შენ დამპირდი მიდი ...
ნუცამ ბევრი იფიქრა და გადაწყვიტა ეთქვა ... თან ფიქრობდა კიარადა დარწმუნებული იყო რომ ლუკას მოსწონდა ...
(ნუცა) - კაი რადგან დაგპირდი ... ლუკა შენ მიყვარხარ !
(ლუკა) - რა გიყვარს ჩემში ? შენ ხომ წესიერად არც კი მიცნობ ...
(ნუცა) - ლუკა მე თქმას არ ვაპირებდი ... რადგან დაგპირდი იმიტომ გითხარი ... როგორსაც გიცნობ ისეთი ...
(ლუკა) - ისეთი რა ? გიტყდება რომ მითხრა მიყვარხარო ?
(ნუცა) - შენ მაინც არაფერს გრძნობ ჩემს მიმათ ამიტომ აზრი არ აქვს ...!
(ლუკა) - შენ რა იცი ?
(ნუცა) - ვიცი ალბათ
(ლუკა) - არ იცი ... ნუცა მისმინე ( წერდა )
ამ დროს დედაჩემმა დამიძახა კომპი გამორთეო
(ნუცა) - გავე მე დედაჩემმა მიყვირა!
(ლუკა)-ნუცი დაიცა რაღაც უნდა გითხრა(კომპი გამოვრთე მეორედ მიყვირა დედამ)
მეორე დღეს ნუცა არ იყო ხასითზე ...
(ნუცა) - ლუკა დედაჩემმა მიყვირა გამორთე კომპი და ადექიო ... მაპატიე რომ არ დავიცადე ! : (( მითხარი რისი მქმაც გინდოდა !
(ლუკა) - აღარ ვაპირებ თქმას !
(ნუცა) -ლუკა ვიცი ძაან ცუდად გამოვიდა ! მთხოვე დაიცადეო და არ დავიცადე ! მაგარამ დედაჩემმა მიყვირა ! გთხოვ მითხარი რაც უნდა გეთქვა!
(ლუკა) - არაუშავს ! არა არ ვაპირებ თქმას ! აღარ ვაპირებ აღარასდროს !
(ნუცა) - კაი არ მითხრა ! ( არადა კვედებოდა ინტერესით) უბრალოდ ბოდიში რომ არ გაცადე თქმა !
(ლუკა) - არაუშავს )) (მაგრა ენაგლა ნუცას)
ესე გადიოდა დღეებიი ... ნუცამ გაიგო რომ ლუკა რომში მიდოდა ... იმ დღეს მოუვიდა ესემესი სკაიპში :
(ლუკა) - ნუცი ისევ გიყვარვარ ?
(ნუცა) - არ ვიცი (ნუციმ კი არ უთხრა რადგან არ უნდა ისე გამოსვლოდა თითქოს არ ეშვებოდა ლუკას)
(ლუკა) - ესეიგი არა ! კაი კარგად წავე მაგვიანდება აეროპორტში !
(ნუცა) - კაი თუ გინდა რომ არა იყოს პასუხი პრობლემა არ მაქვს
(ლუკა) - რა არაა ეგრე ?
(ნუცა) - მე გითხარი არვიცითქო
(ლუკა) - ერთიდაიგივე არაა ?
(ნუცა) - ჩემთვის არა და შენთვის რაა არ მაინტერესებს ( ეუხეშა რადგან არ უნდოდა ისეთი პონტი გამოსულიყო თითქოს ნუცი ლუკას ყველანაირად თბილად ექცეოდა რაც არ უნდა მომხდარიყო)
(ლუკა) - კაი რა ბავშვი ხარ ! წესიერად არც კი მიცნობ
(ნუცა) - ეგ მერე ვისი დამსხურებაა ?
(ლუკა) - რა ჩემი ბრალია ეეგ ?
(ნუცა) - დიახაც ... მგონი შენ გეჩქარებოდა !
(ლუკა) - აა გინდა რომ წავიდე ხო ? კაი რა მაგვიანდება არ მცალია შენთვის !
(ნუცა) - არა უბრალოდ შეგახსენე რომ არ დაგაგვიანდეს ! მერე თუ ჩემთვის არ გეცალა ვინ გთხოვა მოწერა ?
(ლუკა) - აჰა დიდი მადლობა ; )) ( ენაგლა)
(ნუცა) - კარგად ! ბედნიერი მგზავრობა ; ))
ნუცა იმ დამშვიდობების მერე თანდათან ივიწყებდა ლუკას ... ისევ ისეთი გახდა როგორიც იყო : უხეში , ამაყი და ეგოისტი ... ანის ეს ცვლილებები შეუმჩნეველი არ დარჩენია და ნუცას კითხა :
(ანი) - ნუც რა ხდება ?
(ნუცა) - რაზე მეკითხები ?
(ანი) - ცოტა ხნის წინ შეიცვალე ... თბილი ადამიანი გახდი ... სულ კარგ ხასიათზე იყავი ! ეხლა ისევ ისეთი გახდი ... დაგრუზული ხარ ! და არავის აქცევ ყურადღებას ... რა ხდება ?
(ნუცა) - ანუ ისე ცუდად ვიყავი რომ ვერც კი მოგიყევი ... წამო დავჯდეთ და მოგიყვები !
ანა და ნუცი დაჯდნენ ... მან მოყოლა დაიწყო და როდესაც დაამთავრა ანიმ უთხრა :
(ანი) - ნუუც უნდა დაივიწყო ! როგორც ბავშვს ისე გიყურებს ! ვიცი რომ ბიჭის დავიწყება შენთვის ყველაზე ადვილია ! ეგაა შენი ერთერთი პლიუსი ! დამიჯერე მის გამო ტანჯვა არ ღირს !
ნუცი ივიწყებდა ლუკას , მაგრამ თითქოს ის ამას ხვდებოდა და სულ ახსენებდა თავს ..! როგორც მაშინ ..!